Tijdens een wandeling door mijn geliefde stad Nijmegen, werd ik overspoeld door intense dankbaarheid. Dankbaar dat ik zo’n mooi vak (psycholoog) mag uitoefenen. Mij dag in dag uit mag bezighouden met de menselijke conditie en de vraag hoe zo goed mogelijk te leven. Dankbaar voor de honderden cliënten die de afgelopen jaren bij mij kwamen. Dankbaar voor hun moed om hun situatie samen onder ogen te zien en te kijken waar ze naartoe willen en hoe daar te komen. Dankbaar voor het vertrouwen, dat ik kon bijdragen, kon assisteren en aanmoedigen. Dankbaar voor de lessen die ze mij leerden. Dankbaar dat ik vele mensen heb mogen zien opbloeien. Dankbaar dat ik dat ook bij mijn kinderen mag aanschouwen. Dankbaar voor de honderden hulpverleners die de afgelopen jaren naar mijn lessen, lezingen en workshops kwamen en zich lieten inspireren en mij ook zoveel leerden. Dankbaar voor de vele mentoren, leermeesters en inspirerende collega’s die ik de afgelopen jaren ben tegengekomen. Dankbaar voor de vele mensen die reageren op mijn schijfsels en mij helpen het ook scherper te krijgen. Dankbaar dat er zoveel bondgenoten zijn in het verbeteren van de zorg of eigenlijk de wereld!
